DDIS II

Cyfrowa baza danych obrazowych z niedokrwiennym udarem mózgu DDIS II (ang. Digital Database of Ischemic Stroke II) stanowi referencyjny zbiór danych obrazowych przeznaczonych do weryfikacji komputerowych procedur zintegrowanego rozpoznania wystąpienia udaru niedokrwiennego w ocenie badań CT mózgu.

Baza DDIS II gromadzona jest przy udziale neurologów z Centralnego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha 1a w Warszawie. Gromadzone obrazy są anonimizowane oraz opisywane zgodnie z opracowanym przy udziale lekarzy i inżynierów  protokołem. Baza DDIS II stanowi kontynuację procesu gromadzenia zasobów danych referencyjnych dla problematyki zintegrowanego rozpoznawania udaru niedokrwiennego, rozpoczętego pierwotnie podczas realizacji projektu badawczego N518 042 32/3301 Detekcja wczesnych udarów niedokrwiennych mózgu z wykorzystaniem komputerowych metod przetwarzania, ekstrakcji i wizualizacji informacji z badań anatomicznych TK. Wyrazem tamtych prac była referencyjna baza DDIS I, która w ramach realizacji obecnego projektu była dodatkowo uzupełniana o szereg danych klinicznych oraz nowe przypadki norm (badania referencyjne bez udaru niedokrwiennego). W przyszłości pozwoli to połączyć obie bazy w celu utworzenia dużego, międzyośrodkowego zbioru referencyjnego, o ujednoliconych kryteriach i wspólnej charakterystyce klinicznej.

Kryterium tworzenia badania wzorcowego w bazie DDIS II zakładało w szczególności:

• obecność badania wczesnego CT, wykonanego w czasie nie przekraczającym 6 godzin od wystąpienia pierwszych objawów klinicznych, bez jawnie manifestujących się cech wystąpienia świeżego niedokrwienia (tzw. badanie „nieme”);
• obecność przynajmniej jednego badania kontrolnego CT lub DWI, potwierdzającego obecność i lokalizację zmian niedokrwiennych;
• obecność Karty Informacyjnej z leczenia szpitalnego (zawierającej epikryzę, opisy badań radiologicznych, wyniki badań laboratoryjnych, opis neurologiczny itp);
• opis przypadku (wykonywany przez neurologa) zgodnie z przyjętym protokołem (z wyszczególnieniem czynników ryzyka, podejrzeniem lokalizacji udaru i zakresu unaczynienia, wyszczególnieniem zespołu neurologicznego przy przyjęciu);
• pozytywną analizę przeprowadzaną w interdyscyplinarnym zespole neurologów, radiologów i inżynierów, weryfikującą spójność danych klinicznych (w szczególności w odniesieniu do obrazu radiologicznego) oraz kompletność i jakość danych.

Do wstępnych prac wyselekcjonowano grupę około 150 pacjentów z podejrzeniem udaru niedokrwiennego przy przyjęciu na SOR. Z grupy tej udało się uzyskać:

• 37 przypadków wzorcowych, spełniających rygorystycznie wszystkie w/w kryteria;
• 23 przypadków badań pełnych, dla których zgromadzono wszystkie niezbędne dane, zweryfikowano je pod względem spójności danych klinicznych jednakże nie spełniały one warunku czasu < 6h lub czas ten był nie do ustalenia (brak dokładnych danych w dokumentacji medycznej);
• 20 przypadków, dla których nie udało się uzyskać badania kontrolnego, potwierdzającego lokalizację wystąpienia udaru (jednakże z pełnym opisem klinicznym);
• 6 przypadków norm, dla których objawy kliniczne przy przyjęciu imitowały objawy udaru niedokrwiennego.

Pozostałe badania zostały odrzucone ze względu na występujące braki (np. niedostępność badania wczesnego, brak pełnych danych klinicznych lub ich niespójność wynikająca z niepełnego lub błędnego opisu przypadku w historii choroby).

Ze względu na niewielką liczbę norm w zbiorze referencyjnym podjęto dodatkową próbę wyselekcjonowania dużego zbioru badań nieudarowych, złożonego z badań pacjentów którzy trafiali na SOR zarówno z podejrzeniem udaru niedokrwiennego (na skutek innych schorzeń imitujących objawy udaru) jak również pacjentów, którzy trafili na leczenie z zupełnie innego powodu (np. urazy). Wyselekcjonowano wstępnie 120 pacjentów, jednakże do chwili zakończenia projektu nie udało się jednoznacznie ustalić finalnej liczby przypadków, dla których uda się uzyskać komplet danych obrazowych i neurologicznych.

Przy współpracy z Centralnym Szpitalem Klinicznym MSWiA przy ul. Wołoskiej 137 w Warszawie podjęto próbę uzupełnienia bazy DDIS I o dodatkowe dane kliniczne (Kart Informacyjne oraz opisy neurologiczne), które ujednoliciłyby postać obu baz. Udało się wydobyć z archiwów brakujące dane dla 112 przypadków, w tym dla 72 wchodzących w skład zbioru wzorcowego bazy DDIS I (o łącznej liczbie 123 przypadków wzorcowych). Ponadto zgromadzono dodatkowe 52 przypadki norm, w tym zarówno przypadki imitujące udar (w liczbie 12 przypadków), jak również przypadki reprezentujące inne schorzenia, głównie urazy głowy (w liczbie 40 przypadków).
Dodatkowo dla przypadków wzorcowych z obu baz wykonane zostały przez radiologa obrysy potencjalnej lokalizacji niedokrwienia w badaniu wczesnym (na podstawie analizy badań kontrolnych oraz danych klinicznych pacjenta).

Prace nad rozwojem i uaktualnianiem obu baz trwają cały czas, zaś aktualny stan i szczegółowy opis obu baz referencyjnych DDIS dostępny będzie na stornie aidmed.pl.