nextuppreviouscontents
Next:Transformata Laplace'a dystrybucjiUp:Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)Previous:Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)Spis rzeczy

Subsections


Przestrzeń funkcji próbnych D, przestrzeń D'

Przyjmujemy następującą definicję.
 

D e f i n i c j a

D (zbiór funkcji próbnych$ =C_{0}^{\infty}\left(R\right) $ lub $ C_{0}^{\infty}\left( R^{n}\right) $.
 

Oznacza to, że $ \varphi\in D\Leftrightarrow\varphi\in C^{\infty}$ oraz $ \operatorname*{supp}\varphi=\overline{\left\{ x:\varphi\left( x\right)\neq0\right\} }$ (nośnik funkcji) jest zwarty ( może być funkcją o wartościach rzeczywistych lub zespolonych).

W przestrzeni funkcji próbnych definiujemy zbieżność ciągu funkcyjnego w sposób następujący.
 

D e f i n i c j a

$ \varphi_{n}\rightarrow\varphi$$ D\Leftrightarrow\forall k\in N$$ \ \varphi_{n}^{\left( k\right) }\rightrightarrows\varphi^{\left( k\right)}$ oraz nośniki $ \operatorname*{supp}\varphi_{n}$ są wspólnie ograniczone.

(to jest kontrprzykład na zbieżność - brak wspólnej ograniczoności nośników).
 

T w i e r d z e n i e

Każda funkcja ciągła $ f\left( t\right) $ o nośniku ograniczonym może być jednostajnie przybliżona przez funkcje z przestrzeni D.
 

Dla dowodu twierdzenia należy rozważyć funkcję

\begin{displaymath}\xi\left( t\right) =\left\{\begin{array}[c]{rl}%%0 & \text......t{dla }\left\vert t\right\vert <1\text{,}%%\end{array}\right.\end{displaymath}
następnie zauważyć, że jest ona klasy $ C^{\infty}$ i utworzyć kolejną funkcję pomocniczą określoną wzorem
$\displaystyle g_{\alpha}\left( t\right) =\frac{\xi\left( \frac{t}{\alpha}\right......{\displaystyle\int\limits_{-\infty}^{+\infty}}g_{\alpha}\left( t\right) dt=1$
dla $ \alpha>0.$ Funkcja $ g_{a}$ jest tożsamościowo równa zeru poza przedziałem $ \left( -\alpha,\alpha\right) $.

Niech

$\displaystyle \varphi_{\alpha}\left( t\right) =%%{\displaystyle\int\limits_{-\......u\right) g_{\alpha}\left( t-\tau\right) d\tau,\varphi_{\alpha}\in D\text{.}%%$
Funkcja $ \varphi_{\alpha}$ jest żądanym przybliżeniem, ponieważ
$\displaystyle \left\vert f\left( t\right) -\varphi_{\alpha}\left( t\right) \rig...... t\right) -f\left( \tau\right) \right\vert g_{\alpha}\left(t-\tau\right) d\tau$.
Dobierając  tak małe, by dla $ \left\vert t-\tau\right\vert <\alpha$ na mocy jednostajnej ciągłości funkcji  zachodziła nierówność $ \left\vert f\left( t\right) -f\left( \tau\right) \right\vert<\varepsilon$ otrzymujemy tezę, gdyż
$\displaystyle \left\vert f\left( t\right) -\varphi_{\alpha}\left( t\right) \rig......limits_{t-\alpha}^{t+\alpha}}g_{\alpha}\left( t-\tau\right) d\tau=\varepsilon$

D e f i n i c j a

Przestrzenią dystrybucji $ D^{\prime} $ nazywamy przestrzeń funkcjonałów liniowych i ciągłych na D (względem zbieżności określonej w poprzedniej definicji).
 

W przestrzeni $ D^{\prime} $ określamy zbieżność jak następuje. Niech $ T_{n}$$ T\in D^{\prime}$ (oznaczamy równoważnie$ T\left( \varphi\right) =\left\langle T\vert\varphi\right\rangle $).
 

D e f i n i c j a

$ T_{n}\rightarrow T$$ D^{\prime}\Leftrightarrow\forall\varphi\in D$$ \Rightarrow T_{n}\left( \varphi\right) \rightarrow T\left( \varphi\right)$
 

T w i e r d z e n i e

Przestrzeń$ D^{\prime} $ jest domknięta ze względu na zbieżność (tzn. granica ciągu funkcjonałów liniowych i ciągłych jest funkcjonałem liniowym i ciągłym).
 

Spośród wszystkich dystrybucji szczególnie wyróżniamy tzw. dystrybucje regularne. Są to dystrybucje wyznaczone przez funkcje lokalnie całkowalne. Niech $ f$ będzie funkcją lokalnie całkowalną na$ \mathbb{R}$, a więc funkcją, dla której istnieje całka oznaczona po dowolnym przedziale skończonym z funkcji $ \left\vert f\left(t\right) \right\vert $.

D e f i n i c j a

Dystrybucją regularną wyznaczoną przez lokalnie całkowalną funkcję $ f$ nazywamy dystrybucję określoną wzorem

$\displaystyle \left\langle f\vert\varphi\right\rangle =%%{\displaystyle\int\limits_{-\infty}^{+\infty}}f\left( t\right) \varphi\left( t\right) dt$
dla $ \varphi\in D$.

Poprawność tej definicji (ciągłość funkcjonału) wynika z oszacowania

$\displaystyle \left\vert \left\langle f\vert\varphi\right\rangle -\left\langle ...... t\right)-\varphi_{n}\left( t\right) \right\vert dt\leq M_{K}\cdot\varepsilon$
gdzie $ K$ jest zbiorem zwartym, w którym zawarte są nośniki wszystkich funkcji $ \varphi_{n}$.

Wiele własności dystrybucji i pojęć z nimi związanych wprowadza się w ten sposób, by były one uogólnieniem własności dystrybucji regularnych. Dotyczy to przede wszystkim różniczkowania dystrybucji, pojęcia równości dystrybucji na zbiorze otwartym (mimo, że dystrybucja nie jest funkcją mającą określoną wartość w każdym punkcie) oraz pojęcia nośnika dystrybucji.
 

Rozważmy na początek funkcję lokalnie całkowalną $ f$, której pochodna $ f^{\prime}$ jest także funkcją lokalnie całkowalną. Niech $ \varphi\in D$ będzie taka, że$ \operatorname*{supp}\varphi\subset K=\left[ a,b\right] $- zwarty. Wówczas ze wzoru na całkowanie przez części otrzymujemy

$\displaystyle %%{\displaystyle\int\limits_{-\infty}^{+\infty}}f^{\prime}\left......imits_{-\infty}^{+\infty}}f\left( t\right) \varphi^{\prime}\left( t\right) dt$
co pozwala przyjąć następującą definicję różniczkowania w przestrzeni $ D^{\prime} $.
 

D e f i n i c j a

Pochodną dystrybucji$ T\in D^{\prime}$ nazywamy dystrybucję$ T^{\prime}=DT$ określoną wzorem

$\displaystyle \left\langle T^{\prime}\vert\varphi\right\rangle =-\left\langle T\vert\varphi^{\prime }\right\rangle%%$ (8.1)

dla $ \varphi\in D$ (w ten sposób każda dystrybucja, a więc i każda funkcja lokalnie całkowalna, ma pochodną). Pochodną tą nazywamy pochodną w sensie dystrybucyjnym.

W przypadku wielowymiarowym powyższą definicję modyfikujemy do wzoru

$\displaystyle \left\langle D^{\alpha}T\vert\varphi\right\rangle =\left( -1\righ......{\left\vert \alpha\right\vert }\left\langle T\vert D^{a}\varphi\right\rangle%%$ (8.2)

gdzie  jest wielowskaźnikiem $ \alpha=\left( \alpha_{1},\alpha_{2},...,\alpha_{n}\right) $$ \left\vert \alpha\right\vert =\alpha_{1}+\alpha_{2}+...+\alpha_{n}$, zaś

$\displaystyle D^{\alpha}\varphi=\frac{\partial^{\left\vert \alpha\right\vert }}{\partial x_{1}^{\alpha_{1}}...\partial x_{n}^{\alpha_{n}}}\varphi.%%$ (8.3)

D e f i n i c j a

Dystrybucje $ T_{1}$,$ T_{2}\in D^{\prime}$równe na zbiorze otwartym$ A\subset\mathbb{R}$ wtedy i tylko wtedy gdy spełniony jest warunek

$\displaystyle \forall\varphi\in D\ \operatorname*{supp}\varphi\subset A\Rightar......T_{1}\vert\varphi\right\rangle =\left\langle T_{2}\vert\varphi\right\rangle .$

D e f i n i c j a

Nośnikiem dystrybucji$ T\in D^{\prime}$ nazywamy najmniejszy zbiór domknięty $ F\subset R$ taki, że $ T=0$ na $ F^{\prime}$ w sensie poprzedniej definicji.

Spośród wszystkich dystrybucji wyrózniamy tzw. dystrybucje skończonego rzędu będące pochodnymi dystrybucyjnymi funkcji ciągłych.

D e f i n i c j a

Dystrybucję $ T\in D^{\prime}$ nazywamy dystrybucją skończonego rzędu wtedy i tylko wtedy gdy istnieje funkcja $ h\left(t\right) $ ciągła na $ \mathbb{R}$ oraz liczba naturalna $ k$ taka, że $ T=D^{k}h$. Najmniejszą liczbę $ k$ o tej własności nazywamy rzędem dystrybucji T.

T w i e r d z e n i e

Każda dystrybucja $ T\in D^{\prime}$ jest lokalnie dystrybucją skończonego rzędu tzn., że dla ustalonego ograniczonego lecz dowolnego przedziału $ \left( a,b\right) \subset\mathbb{R}$ istnieje $ h\inC\left( a,b\right) $$ k\geq0$ taka, że $ \forall\varphi\in D$$ \operatorname*{supp}\varphi\subset\left( a,b\right) $ zachodzi

$\displaystyle \left\langle T\vert\varphi\right\rangle =\left( -1\right) ^{k}<te......t( k\right) }\left( t\right) dt=\left\langle D^{k}h\vert\varphi\right\rangle%%$ (8.4)

(dla dystrybucji skończonego rzędu równość powyższa zachodzi dla wszystkich $ \varphi\in D$ - bez żadnych dodatkowych ograniczeń co do nośnika ).
 

T w i e r d z e n i e
Niech $ f$ będzie lokalnie całkowalna na $ \mathbb{R}$. Niech $ h\left(t\right) =%%{\displaystyle\int\limits_{\alpha}^{t}}f\left( \tau\right) d\tau$. Wówczas $ f=Dh$ (w sensie dystrybucyjnym).

W teorii całki Lebesgue'a dowodzi się, że $ h\left(t\right) $ jest różniczkowalna prawie wszędzie (tzn. ewentualnie poza zbiorem miary zero) i prawie wszędzie $ h^{\prime}\left( t\right)=f\left( t\right) $. W takim razie mamy na mocy wzoru na całkowanie przez części

$\displaystyle =-\left\langle h\vert\varphi^{\prime }\right\rangle =-<tex2html_c......yle\int\limits_{-\infty}^{+\infty}} f\left( t\right) \varphi\left( t\right) dt=$  
  $\displaystyle =\left\langle f\vert\varphi\right\rangle$    a więc $\displaystyle Dh=f$.  

Ponieważ $ h$ jest ciągła, więc $ f$ jest skończonego rzędu (0 - gdy $ f$ ciągła, 1 - w przeciwnym razie).


Przykłady dystrybucji skończonego rzędu

P r z y k ł a d   1

Niech

\begin{displaymath}h\left( t\right) =\left\{\begin{array}[c]{rl}%%0 & \text{dla }t<0\\t & \text{dla }t\geq0\end{array}\right. \end{displaymath}
Wówczas $ Dh=1_{+}$, gdzie $ 1_{+}$ jest funkcją skoku jednostkowego (funkcją Heavyside'a) określoną jako
\begin{displaymath}1_{+}\left( t\right) =\left\{\begin{array}[c]{rl}%%0 & \text{dla }t<0\\1 & \text{dla }t\geq0\end{array}\right. .\end{displaymath}
Obliczając z definicji pochodną $ Dh$ otrzymujemy
$\displaystyle =-\left\langle h\vert\varphi^{\prime }\right\rangle =-<tex2html_c......t_mark>1175 {\displaystyle\int\limits_{0}^{+\infty}} \varphi\left( t\right) dt=$  
  $\displaystyle =<tex2html_comment_mark>1179 {\displaystyle\int\limits_{-\infty}^......ght) dt=\left\langle 1_{+}<tex2html_comment_mark>1183 \vert\varphi\right\rangle$    a więc $\displaystyle Dh=1_{+}%%$  


P r z y k ł a d   2

Niech $ \delta=D1_{+}=D^{2}h$. Obliczmy wartość $ \left\langle\delta\vert\varphi\right\rangle $.

$\displaystyle \left\langle \delta\vert\varphi\right\rangle =\left\langle D1_{+}......-\varphi\left(\infty\right) }}+\varphi\left( 0\right) =\varphi\left( 0\right)$
Dystrybucja $ \delta$ zwana jest tzw. deltą Diraca. Nie jest ona dystrybucją regularną, ponieważ nie istnieje funkcja lokalnie całkowalna$ f$ taka, że $ \forall\varphi\in D$ zachodzi $ %%{\displaystyle\int\limits_{-\infty}^{+\infty}}f\left( t\right) \varphi\left( t\right) dt=\varphi\left( 0\right) $, jest ona jednakże dystrybucją skończonego rzędu, jej rząd równy jest 2.


P r z y k ł a d   3

Dystrybucje $ \delta^{\left( n\right) }=D^{n}\delta=D^{n+2}h$ (pochodne delty Diraca) są także dystrybucjami skończonego ($ n+2$ - go) rzędu. Korzystając z definicji obliczamy natychmiast, że

$\displaystyle \left\langle \delta^{\left( n\right) }\vert\varphi\right\rangle =......}\right\rangle=\left( -1\right) ^{n}\varphi^{\left( n\right) }\left( 0\right)$

nextuppreviouscontents
Next:Transformata Laplace'a dystrybucjiUp:Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)Previous:Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)Spis rzeczy
Administrator 2003-02-23