D e f i n i c j a
D (zbiór funkcji próbnych)
lub
.
Oznacza to, że
oraz
(nośnik funkcji) jest zwarty (
może być funkcją o wartościach rzeczywistych lub zespolonych).
W przestrzeni funkcji próbnych definiujemy zbieżność ciągu funkcyjnego
w sposób następujący.
D e f i n i c j a
w
oraz nośniki
są wspólnie ograniczone.
T w i e r d z e n i e
Każda funkcja ciągła
o nośniku ograniczonym może być jednostajnie przybliżona przez funkcje
z przestrzeni D.
Dla dowodu twierdzenia należy rozważyć funkcję
Niech
D e f i n i c j a
Przestrzenią dystrybucji
nazywamy przestrzeń funkcjonałów liniowych i ciągłych na D (względem zbieżności
określonej w poprzedniej definicji).
W przestrzeni
określamy zbieżność jak następuje. Niech
,
(oznaczamy równoważnie
).
D e f i n i c j a
w
T w i e r d z e n i e
Przestrzeń
jest domknięta ze względu na zbieżność (tzn. granica ciągu funkcjonałów
liniowych i ciągłych jest funkcjonałem liniowym i ciągłym).
Spośród wszystkich dystrybucji szczególnie wyróżniamy tzw. dystrybucje
regularne. Są to dystrybucje wyznaczone przez funkcje lokalnie całkowalne.
Niech
będzie funkcją lokalnie całkowalną na
,
a więc funkcją, dla której istnieje całka oznaczona po dowolnym przedziale
skończonym z funkcji
.
D e f i n i c j a
Dystrybucją regularną wyznaczoną przez lokalnie całkowalną funkcję
nazywamy dystrybucję określoną wzorem
Poprawność tej definicji (ciągłość funkcjonału) wynika z oszacowania
Wiele własności dystrybucji i pojęć z nimi związanych wprowadza się
w ten sposób, by były one uogólnieniem własności dystrybucji regularnych.
Dotyczy to przede wszystkim różniczkowania dystrybucji, pojęcia
równości
dystrybucji na zbiorze otwartym (mimo, że dystrybucja nie jest funkcją
mającą określoną wartość w każdym punkcie) oraz pojęcia nośnika dystrybucji.
Rozważmy na początek funkcję lokalnie całkowalną ,
której pochodna
jest także funkcją lokalnie całkowalną. Niech
będzie taka, że
-
zwarty. Wówczas ze wzoru na całkowanie przez części otrzymujemy
D e f i n i c j a
Pochodną dystrybucji
nazywamy dystrybucję
określoną wzorem
![]() |
(8.1) |
dla
(w ten sposób każda dystrybucja, a więc i każda funkcja lokalnie całkowalna,
ma pochodną). Pochodną tą nazywamy pochodną w sensie dystrybucyjnym.
W przypadku wielowymiarowym powyższą definicję modyfikujemy do wzoru
![]() |
(8.2) |
gdzie jest
wielowskaźnikiem
,
,
zaś
![]() |
(8.3) |
D e f i n i c j a
Dystrybucje ,
są równe na zbiorze otwartym
wtedy i tylko wtedy gdy spełniony jest warunek
D e f i n i c j a
Nośnikiem dystrybucji
nazywamy najmniejszy zbiór domknięty
taki, że
na
w sensie poprzedniej definicji.
Spośród wszystkich dystrybucji wyrózniamy tzw. dystrybucje skończonego rzędu będące pochodnymi dystrybucyjnymi funkcji ciągłych.
D e f i n i c j a
Dystrybucję
nazywamy dystrybucją skończonego rzędu wtedy i tylko wtedy gdy istnieje
funkcja
ciągła na
oraz liczba naturalna
taka, że
.
Najmniejszą liczbę
o tej własności nazywamy rzędem dystrybucji T.
T w i e r d z e n i e
Każda dystrybucja
jest lokalnie dystrybucją skończonego rzędu tzn., że dla ustalonego ograniczonego
lecz dowolnego przedziału
istnieje
,
taka, że
zachodzi
![]() |
(8.4) |
(dla dystrybucji skończonego rzędu równość powyższa zachodzi dla wszystkich
- bez żadnych dodatkowych ograniczeń co do nośnika
).
T w i e r d z e n i e
Niech
będzie lokalnie całkowalna na
.
Niech
.
Wówczas
(w sensie dystrybucyjnym).
W teorii całki Lebesgue'a dowodzi się, że
jest różniczkowalna prawie wszędzie (tzn. ewentualnie poza zbiorem miary
zero) i prawie wszędzie
.
W takim razie mamy na mocy wzoru na całkowanie przez części
![]() |
||
![]() ![]() |
Ponieważ
jest ciągła, więc
jest skończonego rzędu (0 - gdy
ciągła, 1 - w przeciwnym razie).
Niech
![]() |
||
![]() ![]() |
P r z y k ł a d 2
Niech .
Obliczmy wartość
.
P r z y k ł a d 3
Dystrybucje
(pochodne delty Diraca) są także dystrybucjami skończonego (
- go) rzędu. Korzystając z definicji obliczamy natychmiast, że