D e f i n i c j a
Elementy
są ortogonalne wtedy i tylko wtedy, gdy
(oznaczamy
).
U w a g a
Jeśli ,
to
![]() |
(10.12) |
Z definicji normy i ortgonalności elementów ,
wynika, że
![]() |
![]() |
|
![]() |
Niech
będzie podprzestrzenią liniową
.
D e f i n i c j a
Mówimy, że element
jest ortogonalny do podprzestrzeni
(oznaczamy
)
wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego elementu
zachodzi
.
T w i e r d z e n i e (o rzucie ortogonalnym)
Niech
będzie podprzestrzenią liniową domkniętą przestrzeni Hilberta
.
Wtedy każdy element
da się przedstawić w postaci
![]() ![]() ![]() |
(10.13) |
Element
nazywa się rzutem ortogonalnym elementu
na podprzestrzeń
.
Można udowodnić, że z twierdzenia o rzucie ortogonalnym wynika następujący wniosek.
T w i e r d z e n i e
Niech
będzie podprzestrzenią liniową domkniętą przestrzeni Hilberta
.
Jeżeli
jest rzutem ortogonalnym elementu
na
,
to
![]() |
(10.14) |
D e f i n i c j a
Mówimy, że ciąg
elementów przestrzeni Hilberta
generuje
przestrzeń
wtedy i tylko wtedy, gdy zbiór wszystkich kombinacji liniowych elementów
jest gęsty w
(tzn. każdy element przestrzeni
może być przybliżony z dowolną dokładnością przez kombinację liniową elementów
.)
T w i e r d z e n i e
Ciąg
elementów przestrzeni Hilberta
generuje przestrzeń
wtedy i tylko wtedy, gdy jedynym elementem ortogonalnym do wszystkich elementów
jest