nextuppreviouscontents
Next:Własności funkcji harmonicznychUp:Funkcje harmonicznePrevious:Funkcje harmoniczneSpis rzeczy

Subsections


Tożsamości Greena, wzór podstawowy teorii funkcji harmonicznych

Przypadek funkcji dwóch zmiennych niezależnych

Rozważmy teraz przypadek $ n=2$. Niech $ D\subset\mathbb{R}^{2}$ będzie obszarem ograniczonym krzywą gładką$ ~\partial D$.

Rozważmy znany wzór Greena w postaci

$\displaystyle <tex2html_comment_mark>796 {\displaystyle\iint\limits_{D}} \left(......y=<tex2html_comment_mark>800 {\displaystyle\int\limits_{\partial D}} Pdx+Qdy%%$ (6.3)

dla funkcji $ P$$ Q$ klasy $ C^{2}$. Podstawiając $ u\equiv Q$$ v\equiv-P$ otrzymujemy

$\displaystyle <tex2html_comment_mark>805 {\displaystyle\iint\limits_{D}} \left(......_{\partial D}} \left[ u\cos\left( x,n\right) +v\cos\left( y,n\right) \right] ds$,$\displaystyle %%$ (6.4)

gdzie $ n$ oznacza wektor normalny zewnętrzny do $ \partial D$.

Zastępując we wzorze (6.4$ u$ przez $ u\frac{\partialv}{\partial x}$$ v$ przez $ u\frac{\partial v}{\partial y}$, dostajemy tzw. pierwszą tożsamość Greena

$\displaystyle <tex2html_comment_mark>814 {\displaystyle\iint\limits_{D}} \left(......rk>818 {\displaystyle\int\limits_{\partial D}} u\frac{\partial v}{\partial n}ds$$\displaystyle %%$ (6.5)

Zamieniając rolami $ u$$ v$ we wzorze (6.5) i odejmując otrzymany wzór od (6.5) otrzymujemy tzw. drugą tożsamość Greena

$\displaystyle <tex2html_comment_mark>823 {\displaystyle\iint\limits_{D}} \left(...... \left( u\frac{\partial v}{\partial n}-v\frac{\partial u}{\partial n}\right) ds$.$\displaystyle %%$ (6.6)

Niech teraz $ P_{0}\left( x_{0},y_{0}\right) $ będzie ustalonym punktem, zaś $ P\left( x,y\right) $ zmiennym. Wprowadzając funkcję

$\displaystyle E\left( P\right) =\frac{1}{2\pi}\ln\left\vert PP_{0}\right\vert%%$ (6.7)

można pokazać, że zachodzi równość

$\displaystyle u\left( P_{0}\right) =<tex2html_comment_mark>833 {\displaystyle\i......1 {\displaystyle\iint\limits_{D}} \Delta u\left( P\right) E\left( P\right) dxdy$.$\displaystyle %%$ (6.8)

Równość (6.8) zwana jest trzecią tożsamością Greena lub wzorem podstawowym teorii funkcji harmonicznych. Funkcję$ E\left( P\right) $ określoną wzorem (6.7) nazywamy rozwiązaniem podstawowym równania Laplace'a.

Przypadek dowolnej liczby zmiennych niezależnych

W przypadku $ n>2$ można wyprowadzić odpowiednik wzoru (6.8). Wprowadzając rozwiązanie podstawowe równania Laplace'a wzorem
$\displaystyle E\left( P\right) =-\frac{1}{\left( n-2\right) \theta_{n}\left\vert PP_{0}\right\vert ^{n-2}}$ dla $\displaystyle n>2$,$\displaystyle %%$ (6.9)

gdzie $ P$$ P_{0}\in\Omega\subset\mathbb{R}^{n}$$ \theta_{n}$ oznacza miarę powierzchni kuli jednostkowej w $ \mathbb{R}^{n}$

$\displaystyle \theta_{n}=\left\{ \begin{array}[c]{ll}<tex2html_comment_mark>849......t{dla }n\text{ nieparzystych,}<tex2html_comment_mark>850 \end{array} \right.%%$ (6.10)

można wyprowadzić wzór podstawowy dla $ n>2$, postaci

$\displaystyle u\left( P_{0}\right) =<tex2html_comment_mark>852 {\displaystyle\i......\displaystyle\iint\limits_{\Omega}} \Delta u\left( P\right) E\left( P\right) dP$.$\displaystyle %%$ (6.11)

Jest to odpowiednik wzoru (6.8).


nextuppreviouscontents
Next:Własności funkcji harmonicznychUp:Funkcje harmonicznePrevious:Funkcje harmoniczneSpis rzeczy
Administrator 2003-02-13