nextuppreviouscontents
Next:Metoda GalerkinaUp:Wstęp do metod przybliżonychPrevious:Metoda szeregów ortonormalnychSpis rzeczy

Metoda Ritza

Niech $ A$ będzie operatorem dodatnio określonym na $ D_{A}$$ D_{A}$ gęsty w $ H$$ H$ - ośrodkowa przestrzeń Hilberta. Rozważmy bazę $ \left( \varphi_{k}\right) $$ H_{A}$ (tzn. układ przeliczalny elementów liniowo niezależnych, zupełny). Nie zakładamy ortogonalności tego układu.

Niech $ F\left( u\right) =\left( u,u\right) _{A}-2\left( f,u\right) $. Rozwiązaniem uogólnionym zagadnienia $ Au=f$ jest taki punkt $ u_{0}\in H_{A}$, że

$\displaystyle F\left( u_{0}\right) =\underset{u\in H_{A}}{\min}F\left( u\right)$.
Ustalmy $ n$ naturalne i rozważmy zbiór elementów postaci $ u_{n}=%%{\displaystyle\sum\limits_{k=1}^{n}}a_{k}\varphi_{k}$.
Współczynniki $ a_{k}$ wyznaczamy żądając, aby
$\displaystyle F\left( u_{n}\right) =\min F\left( v_{n}\right)$, gdzie $\displaystyle v_{n}%%\in\operatorname*{lin}\left( \varphi_{1},\varphi_{2},\ldots,\varphi_{n}\right)$, tzn. $\displaystyle v_{n}=%%{\displaystyle\sum\limits_{k=1}^{n}}b_{k}\varphi_{k}$.
$ F\left( v_{n}\right) $ jest formą kwadratową zmiennych $ b_{1}%%,b_{2},\ldots,b_{n}$ postaci
$\displaystyle F\left( v_{n}\right) =\left( {\displaystyle\sum\limits_{k=1}^{n}}......_comment_mark>2860 {\displaystyle\sum\limits_{k=1}^{n}} b_{k}\varphi_{k}\right)$. (14.12)
Warunkiem koniecznym istnienia ekstremum wyrażenia (14.12) jest, aby
$\displaystyle \frac{\partial F}{\partial b_{1}}=0,\,\frac{\partial F}{\partial b_{2}%%}=0,\ldots,\frac{\partial F}{\partial b_{n}}=0\text{.}%%$
Warunek ten prowadzi do następującego układu równań liniowych względem $ b_{1},b_{2},\ldots,b_{n}$
$\displaystyle \left\{ \begin{array}[c]{ccccc}<tex2html_comment_mark>2868 \left(......rphi_{n}\right) _{A}b_{n} & =\left( f,\varphi_{n}\right) \end{array} \right.%%$ (14.13)

Wyznacznik układu (14.13) jest różny od zera, ponieważ elementy $ \varphi_{k}$ są liniowo niezależne (jest to tzw. wyznacznik Grama układu $ \left( \varphi_{k}\right) $), a więc wartości$ b_{1},b_{2},\ldots,b_{n}$ są jednoznacznie określone. W przypadku, gdy $ \left( \varphi_{k}\right) $ jest układem ortonormalnym otrzymujemy natychmiast, że

$\displaystyle b_{k}=\left( f,\varphi_{k}\right) ,$ dla$\displaystyle \,k=1,2,\ldots,n$.
Tak określony ciąg $ u_{n}=%%{\displaystyle\sum\limits_{k=1}^{n}}b_{k}\varphi_{k}$ nazywamy ciągiem Ritza.

T w i e r d z e n i e

Niech $ A$ będzie operatorem dodatnio określonym na $ D_{A}\subset H$,$ D_{A}$ gęste w $ H$$ f\in H$$ H$ - ośrodkowa przestrzeń Hilberta. Niech $ \left( \varphi_{k}\right) $ będzie bazą w $ H_{A}$ (niekoniecznie ortogonalną). Wówczas ciąg Ritza $ \left(u_{n}\right) $ ze współczynnikami $ b_{1},b_{2},\ldots,b_{n}$ określonymi jednoznacznie przez układ równań (14.13) zbiega w $ H_{A}$ (a więc i w $ H$) do uogólnionego rozwiązania$ u_{0}$ równania $ Au=f$.

U w a g a  1

Chociaż dla ciągu Ritza $ u_{n}\rightarrow u_{0}$, to nie musi zachodzić $ Au_{n}\rightarrow f$.

U w a g a  2

Korzystając z nierówności (10.20) i własności przestrzeni Hilberta, można pokazać, że dla $ m>n$ zachodzi zawsze nierówność

$\displaystyle \Vert u_{m}-u_{0}\Vert_{A}\leq\Vert u_{n}-u_{0}\Vert_{A}$. (14.14)

U w a g a  3

Jeśli elementy bazy $ \left( \varphi_{k}\right) $ należą do$ D_{A}$, to układ równań (14.13) można zapisać w postaci

$\displaystyle \left\{ \begin{array}[c]{ccccc}<tex2html_comment_mark>2883 \left(......\varphi _{n}\right) b_{n} & =\left( f,\varphi_{n}\right) \end{array} \right.%%$ (14.15)


nextuppreviouscontents
Next:Metoda GalerkinaUp:Wstęp do metod przybliżonychPrevious:Metoda szeregów ortonormalnychSpis rzeczy
Administrator 2003-04-24